In mijn vorige column hulpbehoevende ouderen schreef ik over de gemotiveerde zorgverleners die hun werk met zoveel passie en toewijding uitvoeren. Maar voor vele zakt de moed soms in de schoenen. Neem het voorstel van minister Bruno Bruins die onderscheid wil gaan maken tussen de MBO en HBO verpleegkundige, de wet BIGII.
Het verzet tegen deze wet is massaal. Verpleegkundigen die al jaren met veel betrokkenheid voor hun patiënten zorgen, worden gedegradeerd tot gewone verpleegkundigen en mogen straks de taken die zij altijd deden niet meer uitvoeren omdat deze worden overgenomen door de HBO verpleegkundige. Jarenlange ervaring wordt niet meer erkend, maar certificaten en diploma’s wel!
Hierover is zoveel ophef ontstaan dat het plan tijdelijk in de ijskast is gezet, maar geloof mij er komt wel weer een ander plan op tafel, met misschien een andere strekking, maar wat uiteindelijk op hetzelfde neer gaat komen.
Vele verpleegkundigen zullen hun baan opzeggen en wellicht als zzp-er aan de slag gaan, dit zorgt wederom voor nog meer leegloop in de zieken- en verpleeghuizen. Daar waar al zo’n groot personeelstekort is wordt het alleen maar erger. Ik vind het dan ook niet zo vreemd dat steeds meer verpleegkundige en verzorgende kiezen voor het zzp-schap. Ondanks dat de regering opnieuw maatregelen wil treffen, die de belangen van zelfstandigen dwarsbomen zoals een AOV plicht, laten zij zich er niet van weerhouden om als zzp-er in de zorg aan de slag te gaan.
Ik denk werkelijk dat onze ministers de Jonge en Bruins boter op hun hoofd hebben en absoluut niet weten wat er zich daadwerkelijk op de werkvloer afspeelt. Het is zo belangrijk om al die verpleegkundige en verzorgende juist te koesteren in plaats van allerlei nieuw regels te verzinnen waardoor de leegloop alleen maar zal toenemen.
Minister de Jonge plaatst met regelmaat diverse filmpje op social media waarin hij bezoeken aflegt en waar het allemaal zo prachtig geregeld is en er zoveel saamhorigheid is. Maar wat zou ik graag willen dat beide heren eens een weekje zouden mee lopen zodat zij zelf kunnen ervaren waar de problemen zitten die verpleegkundigen en verzorgende dagelijks ervaren. Maar dan ook handen uit de mouwen; nachtdiensten, dag en avonddiensten meedraaien om te ervaren wat deze zorgverleners dagelijks ervaren. Deze beroepsgroep is gebaat bij veel meer waardering en respect i.p.v. het (negatieve) gespreksonderwerp van de dag te zijn. Koesteren dat is wat onze ministers moeten doen!
Of je nou rijk, arm, jong of oud bent, allemaal willen we als we oud of ziek zijn liefdevol en goed verzorgd worden. Dat kan alleen maar als wij deze beroepsgroep een hart onder de riem steken en zij de waardering krijgen die zij verdienen!
Margriet Plaizier is een autoriteit op het gebied van thuiszorg in Haaglanden. Exclusief voor Voorburgs- en Rijswijks Dagblad belicht ze haar ervaringen.