Toen ik een jong meisje was, was ik vol bewondering voor mijn docenten. Ze wisten zoveel, konden prachtig vertellen en lieten mij allerlei dingen zien en horen (we gingen naar de schouwburg, lazen veel boeken, maakten veel toetsen, kregen veel aangereikt) die mij zijn bij gebleven. Die mij ontroerden en raakten, waar ik van leerde. Ik wilde zelf ook voor de klas.

Op mijn 21ste stond ik dat ook. Jong, enthousiast bevlogen volgens sommigen. Les te geven in Multatuli aan de Moeder-mavo. Niks te hoog gegrepen – de moeders voelden mee.

Op mijn 27ste was ik al te oud om nog een baantje te krijgen in het onderwijs. Wat moest ik? Ik kon niks. Ik had Nederlands gestudeerd maar aan docenten was geen behoefte. De HOSnota kwam (waardoor leraren die afgestudeerd zijn niet meer automatisch een bepaalde schaal kregen) en in het onderwijs leek geen droog brood meer te verdien. Ik heb mezelf omgeschoold; deed personeelswerk en kwam bij de Rijksdienst Beeldende Kunst terecht.

Ik maakte 23 tentoonstellingen bij de RBK, met bijbehorende catalogi onder andere over de stand van het glas-in-lood in Nederland, over het neoclassicisme, over bedrukte stof, de zogenaamde Sits, en over Hedendaagse schildertrends. Voor velen wat wils. Na de Rijksdienst volgde de gemeente Den Haag en het Theater Instituut Nederland als werkgever.

Toen mijn persoonlijke leven even 180 graden overhoop ging, dacht ik voor een jaartje terug naar het onderwijs te gaan om zo werk en de opvoeding van drie jonge kinderen te kunnen combineren. Ik doe wat ik graag doe: kennis over brengen. Ramen open zetten.

Allemaal fout. Als vrouw hoor ik meer de behoefte te hebben om thuis te zitten. Als docent hoor ik er niet van overtuigd te zijn dat eerlijk delen van kennis, macht en inkomen iedereen gelukkiger maakt. Als politica zie ik hoe mensen van het horen of zien van kunst ontroerd raken. Ik hoor er niet in te geloven.  Niet in de werking van cultuurspreiding. In de waarde van lezen. In musea bezoeken, zingen, muziek luisteren …voor iedereen.

Ik ben een overtuigd, linkse vrouw. Ik geef les. Ik ben al jaren actief in de politiek.  Daar probeer ik het voor iedereen maar vooral voor de zwaksten in de samenleving, ja, vluchtelingen en asielzoekers ook, het leven beter en liefdevoller te maken.  Ik schrijf ook nog columns. Helemaal misdadig volgens nieuwe nieuw grote politieke winnaar Forum voor Democratie.

Help. Geef mij aan. Pak mij op: ik heb volgens FvD al jaren het cultuurgoed kapot gemaakt.  Geef mij aan bij het meldpunt voor de linkse leraar.

Ondertussen probeer ik mijn leerlingen wat te leren: over taal, over liefde over samen, over cultuur en beschaving.  Mij lijkt het hoog tijd voor een nieuw, inclusief politiek elan met een nadruk op de grondwet, mensenrechten en een gedeelde samenleving.