Column Yvonne Hagenaars: Mijn milieu. Ons leven.

8 May 2018, 12:00 uur
Columns
mainImage
Digitaal Dagblad
Afbeelding is niet meer beschikbaar

Een gele oliejas, een pak Orangensanft dat nu geel verkleurd is, vier eenzame werkhandschoenen, stukje landbouwplastic gerafeld maar nog goed bruikbaar, een zwarte motoroliefles, drie flessen blauw bronwater, vier visnetten van verschillende kleur, diverse doppen. Alles op te halen. Gratis?

Het zou zomaar een advertentie uit Nextdoor of van Marktplaats kunnen zijn. Maar dat is het niet. Het is de betrekkelijk geringe oogst van 15 kilometer wandelen langs de Terschellingerkust. En zoals op de foto te zien is, is het strand daar ogenschijnlijk blinkend schoon. Bij de enige (!) strandtent die op dit stuk van Terschelling staat, hing een bord dat je plastic en rotzooi kunt jutten. ‘Haal een zak en neem alles wat u ziet onderweg mee.’ Zak nergens te bekennen. Maar als ik hem gehad had, zou ik dan met die enorme last zijn gaan wandelen? Het gele oliejack heb ik namelijk wel versleept en dat woog enige kilo’s.

Het milieu. In hoeverre ben je zelf verantwoordelijk? Kan je er zelf wel iets aan te doen? Van politieke partijen hoor je ‘ja, daar kunnen wij in Rijswijk niet aan beginnen, dat moeten ze landelijk maar doen.’ En op de radio hoor ik over het verminderen van de vliegbewegingen ‘ja, daar kunnen wij in Nederland niet aan beginnen, dat moet Europa maar doen.’  En zo wijst iedereen naar de ander. En dat terwijl inmiddels bekend is dat plastic zich zo ieniemienie klein kan maken dat het in onze luchtwegen terecht komt, in vissen kilometers onder water en daarmee weer in míjn voedselketen. Voor onze gezondheid móet er dus wel wat gebeuren. Stoppen met wijzen naar de ander dus en niet alleen collectief maar ook persoonlijk je verantwoordelijkheid nemen. Moeilijk zat!

Het persoonlijk is politiek. Dus wat kan je zelf doen? Volgende keer aan het strand zelf maar een zak meenemen? Misschien toch maar iets minder vaak vliegen? Vakantiehouden in eigen land? Vaker de fiets in plaats van de auto? Met mijn kinderen praten over hoe je milieubewust kunt leven? Geen rotzooi op straat gooien en rotzooi van een ander opruimen? Blij zijn met de mogelijkheid van gescheiden afval kunnen aanbieden zoals mijn overbuurman in Leeuwendaal? Ik dacht het wel.

En gemeentelijk? Wat mij betreft zou een partij met ballen – of een nieuw college met een als grootste partij een groene partij- nog deze periode maatregelen kunnen nemen. Want die hoge prijs voor die vliegvakantie komt er. En die toeslagen op dure CV-ketels ook, net als op het gebruik van plastic vermoed ik maar zo. En bij wie komt de rekening dan straks terecht? Bij de gewone man. Dus maakt haast met gezamenlijk groene stroom inkopen, verschaf de mensen met de kleine beurs stimuleringsgeld om hun huis klimaatneutraal te maken, investeer kortom royaal in een schone toekomst. Persoonlijk en collectief.

Yvonne Hagenaars