Rijdend over de A4 is het nagenoeg onmogelijk om Rijswijk te passeren zonder de stad op te merken. Op diverse plekken langs de snelweg zijn sinds de jaren '70 hoge torens gebouwd. Vanaf knooppunt Prins Clausplein gezien kom je eerst langs een aantal hoge kantoren van de Park Hoornwijck, Broekpolder en Plaspoelpolder, waarna de snelweg wordt geflankeerd door een parkachtig landschap met her en der een groot woongebouw dat boven het bladerdek uittorent. In 2012 is de skyline ter hoogte van het spoorviaduct verrijkt met een grijsgele woontoren van 74 meter hoog, genaamd Paulinesymfonie.

Wonen, welzijn en zorg
De Paulinesymfonie staat in het meest oostelijke puntje van de Muziekbuurt op een langgerekte kavel tussen de Klaroenstraat en het spoor. Sinds de aanleg van de wijk in de jaren '60 stond op deze locatie de Paulineburch, een galerijflat met 156 woningen. Deze was aan het begin van deze eeuw zo sterk verouderd, dat een ingrijpende renovatie nodig was. Bij het bestuderen van de mogelijkheden constateerde woningcorporatie Vidomes dat het ondoenlijk was om de flat te laten aansluiten op de woonwensen van de 21e eeuw. Men wilde meer verschillende woningtypen toevoegen, zodat een grotere variatie in woningen en bewoners zou ontstaan. Vanwege het speerpunt 'wonen, welzijn en zorg' zocht de corporatie ook naar manieren om ruimte te creeeren voor mensen met een zorgbehoefe. De oude flat zou zich daar niet goed voor lenen.

Voor de nieuwbouw werd architectenbureau Van Dop & Mathot ingeschakeld. Dit bureau was al enige decennia actief in de regio Rotterdam en had inmiddels een aardig portfolio opgebouwd in de thema's wonen en zorg. Ogenschijnlijk een goede partner voor dit project.

                                                            De Paulinesymfonie vanaf de Klaroenstraat

Warme uitstraling
De nieuwe Paulinesymfonie bestaat uit een 74 meter hoge woontoren met daaraan gekoppeld een flat van acht lagen. Met zijn lengte van 185 meter heeft het complex vrijwel exact dezelfde footprint als zijn voorganger. Een flink complex dat in beginsel nogal intimiderend kan overkomen. Echter, door het materiaal- en kleurgebruik is men er in geslaagd om het gebouw van een warme uitstraling te voorzien. Drie uitkragingen in het lage deel zorgen voor een welkome afwisseling in het gevelbeeld. Daarnaast zorgen de vooruit- en terugspringende dakwoningen op de zesde en zevende etage voor een vleugje frivoliteit.

Het complex bevat in totaal 172 woningen. In het torendeel zijn vooral koopwoningen en vrije sector huurwoningen te vinden, terwijl het lagere deel grotendeels is bestemd voor sociale huurwoningen. Ook zijn in het lage deel 25 woningen gereserveerd voor ouderen die extra zorg nodig hebben en is op de begane grond een multifunctionele ruimte van 300 m2 ondergebracht met daarin onder andere een trefpunt. Uiteindelijk heeft het complex dus een vrij gevarieerde samenstelling gekregen.

Redactie: Maarten Reiling, ga naar zijn website: www.urbanplan.nl