Een echte tegeltjes wijsheid. Je moet eerst ‘tien keer kijken dan pas knippen’. Dat is verstandig als je kleermaker bent. Je kunt tenslotte maar een keer een schaar in de stof zetten om er vervolgens achter te komen dat de door jou bedachte broek nu niet meer stof heeft dan voor een bikini.

Deze gouden uitspraak deed de mevrouw waarover wij hier in huis alleen maar spreken als ‘de goede Chinese’. Sinds vandaag weten wij ook haar naam. Raar eigenlijk. Dat je zoveel mensen vaker ziet dan menig familielid (de kapper, de groenteboer, de bloemenman, de juffrouwen achter de kassa) en dat je dan toch de namen niet kent. Of in sommige gevallen, ze toch maar niet gebruikt. Bij sommige ketens moet personeel een badge op met de naam. Je kunt ze dus kennen. Ik zeg dan vaak ‘oh, dank je wel Rianne’,  en ik denk dan even vaak ‘het is helemaal niet de bedoeling dat je iemand aanspreekt met zijn of haar naam. Het wordt dan ineens te dichtbij. Het is gewoon de juffrouw aan de kassa.’

Tien keer kijken, éen keer knippen. Na de G7-top, zou je willen dat in ieder geval de heer Trump dat wel vaker zou doen. Eerst even denken. Aan een groter belang dan eigen ego.  Hoe los zitten die vingers als hij naar de telefoon grijpt en met terugwerkende kracht ervoor zorgt dat er op internationaal niveau weer even een probleem is gecreëerd met een tweet? Hoewel, probleem? Ik heb begrepen dat hij vooralsnog het bedrijf Trump dat geleid wordt door zijn dochter, met al die internationale spanningen juist aan grote winst heeft geholpen. En ach, klimaat? Wat kan hem dat schelen?  De G7 moest over het plastic gaan, is niet gebeurd. Inderdaad: verknipt.

Nee, dan klein China in Rijswijk. Hoewel ik zelf nog een naaimachine heb maar daar veel te weinig mee doe, vervult de Chinese voor een paar euro mijn kleine en grote Rijswijkse kledingwensen. Wat ooit ondraagbaar was, wordt door haar weer een modestuk.

Tien keer kijken, éen keer knippen. Leve de Rijswijkse middenstand.

Yvonne Hagenaars