De Rijswijkse volleyballers van Inter Rijswijk mochten het jaar 2020 starten tegen ‘vice-kampioen van 2019’ en nummer twee op de ranglijst, Reflex Kampen. In de oude Reflexhal - waar de spijkers letterlijk uit de vloer staken - was Inter eindelijk weer eens met een voltallige selectie aanwezig. Na de opleving aan het eind van 2019, met overwinningen tegen Donitas en HLB, had er in het kerstreces veel trainingsarbeid plaatsgevonden om die lijn door te kunnen trekken. Dat was te merken in de eerste set, waar er leuk meegespeeld werd met de nummer twee. Meer was het echter helaas niet. Reflex speelde dominant en Inter volgde. Aan het einde van de set kon Inter nog   dichtbij   komen   maar   het   bleef   bij   25-23.   In   de   tweede   set   kon   dit   spel   doorgezet   worden. Routiniers Jorn Lorsheijd en een uitstekend spelende Roland de Groot zorgen voor de scores aan de buitenkant. Door de foutenlast laag te houden werd de setwinst binnen gehaald met 19-25. Er bleek dus iets mogelijk in Kampen! Nadat Reflex de derde set met sterk spel naar zich toe trok, rechtte Inter de rug en sleepten ze een vijfde set uit het vuur. Daarin pakte Reflex eerst een voorsprong, maar toen begon de sterke buitenaanval van Reflex te sputteren. Via een sterke serviceserie van Roland pakte Inter de beslissende vijfde set en daarmee stuntte het met winst op de nummer twee.

Inter Rijswijk – VCN
Met   vertrouwen werd toegeleefd naar het duel met VCN, nummer 1 in de Topdivisie. Inter had immers niets te verliezen, en tegelijk een week eerder laten zien dat het kan stunten. Zonder Jorn Lorsheijd (werkverplichtingen), maar met een van ziekte herstelde Matthew Immers in zijn plaats, werd de wedstrijd afgetrapt. Met op en neer golvend spel, niet altijd even mooi maar van beide kanten vaak wel effectief, pakte Inter in de eerste set een voorsprong van drie punten. VCN knokte terug en kwam bij 21-20 op één puntje afstand. Vanaf hier kreeg VCN nog maar twee punten cadeau van Inter, die de eerste set overtuigend binnen haalde met 25-22. Inter rook bloed. Na eerder de toenmalige nummer 3 (Donitas) en nummer 2 (Reflex) te verslaan, voelden de Rijswijkers dat de nummer 1 hieraan toegevoegd kon worden. Set twee en drie gingen beide   gelijk   op,   maar   boven   de   twintig   was   Inter   oppermachtig.   Matthew   ontvouwde   zich   als puntenmachine aan de buitenkant en kreeg het publiek op de banken. Met setstanden 25-21 en 25-22 werden de ploeg uit Capelle a/d IJssel huiswaarts gestuurd en kon het clubfeest bij Inter beginnen. Het scheen nog lang onrustig te zijn geweest in Rijswijk...

SV Dynamo Apeldoorn 2 – Inter Rijswijk
Het zelfvertrouwen was hoog met een reeks van vier overwinningen. Terwijl de buitenwacht zich afvroeg hoe de tegenstanders van Inter zo vaak een off-day konden hebben, wisten de Rijswijkers zelf waar het aan lag: hard werken en sterk volleybal. Tijdens de uitwedstrijd in de enorme Omnisporthal te Apeldoorn was er weer een kans dit te laten zien. Dit liep helaas anders. Was het hoogmoed? Hadden de mannen nog last van de kater van de week ervoor? Of was Dynamo echt zo veel sterker? Feit is dat de Rijswijkse equipe slap uit de startblokken kwam. In zowel de eerste als de tweede set liep Inter achter de feiten aan en wisten de aanvallers maar moeilijk om het sterke blok van Dynamo heen te komen. Bovendien helpt het niet als je acht keer fout serveert in een set. Het   jonge   Apeldoornse   team   speelde   daarentegen   frank   en   vrij   en   dat   kwam   naar   voren   in   de setstanden:   25-21   en  25-20.   In   de   derde   set   veranderde   het   spelbeeld.   Inter   zette   de   schouders eronder en met een verbeterde service konden de Apeldoorners beteugeld worden, 21-25. Tijdens de vierde set werd dit doorgezet. Een voorsprong van vier punten werd echter uit handen gegeven. Later in de set leek het er echter op dat Inter vanaf 24-24 een vijfde set kon afdwingen. Nou niet dus. Twee weggegeven ballen verder zaten de Rijswijkers gedesillusioneerd langs de kant, zichzelf afvragend hoe het kon dat de winstreeks zo abrupt beëindigd was.

Inter Rijswijk – USV Protos 
Tegen de welbekende Utrechter studenten  van  Protos mocht  Inter laten  zien  dat de wedstrijd  in Apeldoorn een outlier was in 2020. Door een aantal wintersporters was de selectie van Inter alles behalve   compleet,   maar   met   aanvulling   uit   heren   2   en   toevoeging   van   oude   bekende   Casper Haanappel stonden er 14 man op het formulier. Jurriaan Vink had zijn vertrouwde gele libero-shirt weer aangetrokken en Noud Doornheim, die de weken ervoor de honneurs waarnam in het geel, was als vanouds te bewonderen als passer/loper. Na een sterke service van mini-van-de-week Mats, kon de wedstrijd beginnen. In de eerste set bleek dat de Rijswijkers het verlies van de week ervoor nog niet van zich afgeschud had.  Ondanks dat  het  lang  dicht  bij  elkaar lag,  viel er  enige  frustratie   te  bespeuren  bij  Inter.  De meegereisde aanhangers van Protos zagen dat hun team wel lekker stond te spelen. Toen de passing van Inter op het einde van de set ook nog begon te haperen, konden de Utrechters comfortabel uitlopen naar 19-25. Hoe anders was het beeld in de drie sets die daarop volgden. Inter Rijswijk domineerde van begin tot eind en Protos kon daar weinig tegen inbrengen. Peter Veldman was ontketend op de diagonaal en scoorde deze wedstrijd 26 (!) punten met zijn snoeiharde aanvallen. Bovendien wist spelverdeler Pim Mossel zijn middenmannen goed in stelling te brengen. Combineer dit met een grote portie strijdlust en   fanatieke   aanmoediging   van   de   kant   en   de   bank,   en   je   krijgt   setstanden   als   25-18,   25-13   en nogmaals 25-18.  Nadat  Roel Oude  Nijhuis –  pas net hersteld van  het Noro-virus – de laatste  bal binnen klapte, konden de mannen van Inter Rijswijk weer proosten op een overwinning. Misschien ook wel op het begin van een nieuwe winstreeks, maar dat zal de komende tijd moeten blijken. Te beginnen volgende week, wanneer naar Bedum afgereisd zal worden om het op te nemen tegen hekkensluiter DIO. Tot dan!

Verslagen door Jurriaan Vink; foto’s van Ed de Jong en Yunsong Yan.