Onlangs ging wethouder Jeffrey Keus met Michel Hoogwerf in Voorburg op bezoek bij pleegouders Berry en Ann en sprak men over hun ervaringen als pleegouder.

Hij vertelt hier het volgende over.

"Een aantal jaar geleden groeide het idee om hun huis open te stellen voor een kind in nood. Met twee opgroeiende kinderen en allebei een drukke en verantwoordelijke baan een ingrijpende keuze. Maar, zo werd mij al snel duidelijk, een keuze uit volle overtuiging. Op indrukwekkende wijze vertelden ze mij hoe uiteindelijk Jonathan (toen 15 jaar) in hun leven kwam. Over hoe zij in het begin aan elkaar moesten wennen. Dingen die voor het gezin van Berry en Ann de normaalste zaak van de wereld waren, bleken voor Jonathan compleet nieuw te zijn – en andersom natuurlijk. Ook moest het gezin rekening houden met de ‘rugzak’ die Jonathan met zich meebracht".

"Gelukkig werden zij en ook Jonathan hierbij goed begeleid door Jeugdformaat. Jeugdzorgwerker Maaike van Grol van Jeugdformaat was bij het gesprek aanwezig om te vertellen over de rol van haar organisatie bij het selecteren en begeleiden van een pleeggezin. Voordat een kind geplaatst wordt bij een pleegouder, is er uitvoerig onderzoek gedaan naar allerlei aspecten. Zijn potentiële pleegouders bijvoorbeeld voornemens om op korte termijn te verhuizen? Als dat het geval is, is het niet het juiste moment om een kind – die gebaat is bij rust en stabiliteit – toe te wijzen. Uit eigen ervaring weet ik inmiddels dat verhuizen de nodige stress met zich meebrengt".

"Men zegt wel eens dat alles wat je aandacht geeft, groeit. Ik voeg daar nog liefde aan toe. Jonathan kwam uit een kansarme positie. Maar door de liefde en aandacht van het gezin van Berry en Ann maakte Jonathan enorme stappen en studeert nu plantenwetenschappen. Met als doel: een einde te maken aan honger in de wereld. Mocht dat laatste lukken zou het mij niet verbazen als er ooit een boek over Jonathan zou verschijnen (inclusief verfilming). Maar natuurlijk besef ik dat er niet alleen maar ‘succesverhalen’ te vertellen zijn. Het opvangen van een kind is zowel voor het pleeggezin als voor het kind zelf enorm ingrijpend. Pleegouder worden is daarom ook niet voor iedereen weggelegd. Goede pleegouders zijn echter meer dan welkom en ik roep daarom eenieder op om – misschien in de rust van de komende vrije dagen – na te denken of het pleegouderschap iets voor hen is".

Meer informatie hierover: www.pleegzorg.nl en www.openjewereld.nu

Keus tot slot: "Door (tijdelijk) een veilig en liefdevol thuis te bieden kan je echt een verschil maken voor een kind. Ik wil Berry en Ann en natuurlijk Jonathan heel erg bedanken voor de gastvrijheid en het (mogen) delen van hun bijzondere, ontroerende en inspirerende verhaal. Hopelijk helpt het mensen een beeld te vormen over wat het betekent om pleegouder te zijn. Mij heeft het in ieder geval veel geleerd".