Fractievoorzitter Menno van Enk van CDA Rijswijk gaf tijdens het kaderdebat aan dat de maat voor het CDA op een aantal punten vol is.
Zijn betoog luidde als volgt.
Het CDA heeft in Rijswijk tot nu toe de bouw van nieuwe woningen gesteund. Niet om als stad te groeien, maar vanwege het grote tekort aan huisvesting. Maar vanaf nu is onze steun niet meer vanzelfsprekend. Wij hebben altijd aangedrongen op het in gelijke tred aanleggen van infrastructurele voorzieningen. Voor de fietser, de wandelaar en waar nodig ook voor de auto. Maar de voorzieningen die nodig zijn om mensen hier zonder verkeersoverlast te laten wonen, ontbreken nog steeds.
En ook de rest van de stad heeft er last van. Voor ons is de maat vol. Een tunnel voor de Beatrixlaan, daar durf ik al bijna niet meer over te beginnen, terwijl de verkeerschaos gestaag oploopt naarmate Den Haag vordert met de woningen in Zuid-West. En niet alleen verkeerschaos, maar ook verkeersonveiligheid en asociaal verkeersgedrag. Het kan zo niet langer. Vandaar de volgende motie.
Het Rijk heeft vorig jaar miljarden verdeeld over de stadsregio’s om de groeisprong in mobiliteit te bekostigen. Den Haag sleept de buit binnen voor een tramverbinding – althans het verleggen daarvan - en wat krijgt Rijswijk? Geld om een doorgaande weg af te sluiten voor autoverkeer. Voor al die duizenden nieuwe huizen in en rond onze gemeente is dit het enige resultaat. Samen met een andere afstelling van
verkeerslichten aan de Burgemeester Elsenlaan met te weinig effect. En een voornemen voor een treinstation in RijswijkBuiten, maar pas over 8 jaar, waarschijnlijk.
De bewoners van RijswijkBuiten moeten het al jaren met één bushalte doen. Vol trots bouwen wij een energieneutrale woonwijk, maar wanneer komt er nu een serieus aanbod van OV?
Wat levert ons het lidmaatschap van de vervoerregio nu op? Toch helemaal niks? Waarom heffen we dit inefficiënte samenwerkingsverband waar Rotterdam en Den Haag de dienst uitmaken niet op en laten we deze taak weer aan de provincie? Een andere reden om pas op de plaats te maken is dat we de grip dreigen te verliezen op de projectontwikkelaars die ons hun plannen voorschotelen voor binnenstedelijke bebouwing. Het zijn er te veel tegelijk voor Rijswijk. Het aanbod voor het Havenkwartier gaat voor een maximaal aantal woningen met parkeerplaatsen zonder uitbreiding van toegangswegen. Het Kessler Park, de Bogaard, we proberen als gemeente wat invloed uit te oefenen op woningtype en architectuur en onlangs kregen we ineens de rekening gepresenteerd. Het zit de internationale giganten wat tegen, of Rijswijk - naast de Rijkssubsidies - ook nog even kan dokken. Wij vinden dit een ernstige en verkeerde ontwikkeling.
Zeker nu onze financiën er intussen weer uiterst slecht voorstaan.
En daarmee kom ik op een ander belangrijk onderwerp. De financiële situatie van onze gemeente. En die is niet best: waar de begroting van 2022 nog sprak van een overschot van ca + €4 mln, is het resultaat volgens de jaarrekening ca. - €12 mln. En de vooruitzichten voor 2023 zijn ook niet goed (tekort -€6,5 mln). De redenen zijn ons inmiddels met deze jaarrekening bekend. Maar wanneer is het slechte resultaat bij het college bekend geworden? Wat was het moment dat de wethouder van Financiën dit college heeft aangespoord om dit gigantische tekort te matigen? Op welke onderwerpen is bezuinigd en met welk financieel effect?
En wat te denken van het raadsvoorstel over de pandbrigade, waarin het college afgelopen donderdag nog voorstelde extra maatregelen te treffen van 7 ton structureel, zonder dekking. Is het besef van de slechte financiële ontwikkeling bij het college doorgedrongen?
Wel bij de CDA-fractie want wij hebben donderdag jl. het college aangeraden het voorstel terug te nemen en
eerst van een goede dekking te voorzien. En we kunnen echt niet doorgaan met het uitdelen van miljoenen euro’s subsidies aan koelkasten,
isolatiemateriaal, winterjassen en noem maar op.
Diezelfde miljoenen moeten namelijk door diezelfde inwoners van Rijswijk ook weer worden opgehoest. Sociale uitgaven zijn er dan ook alleen voor hulp aan hen die dat echt nodig hebben. Via het persoonlijk contact met een bijstandsconsulent. En wat dat betreft was de besteding van 2 ton aan koelkasten die binnen 5 minuten online waren vergeven het dieptepunt van sociale bemoeienis door dit college. Het college verzekerde: er zou heel zorgvuldig per geval worden bekeken wie wat nodig had. Maar ouderen die zich netjes op tijd met hun papieren bij de balie meldden kregen helemaal niks en uitgekookte internetgebruikers hadden de complete buit van 200.000 euro binnen minuten verdeeld. Ondanks alle waarschuwingen vooraf in deze raad voor fraude en misbruik. Toch doen.
Wat leert het college hier nu van?
Tot slot. Wat ons ook verbaast is het gebrek aan inzicht in de Rijswijkse resultaten van de Participatiewet. Deze participatie zou onze kosten voor bijstand moeten verminderen. De jaarrekening meldt hier niets over en onze vragen twee weken geleden leveren verwarring op. Waarom weet het college dit niet precies? Hier is in 2021 toch heel bewust nieuw beleid op ingezet? De wethouder wilde met één consulent een zesjarig traject starten. De raad heeft besloten dat we dat met drie consulenten in 2 jaar tijd zouden doen. Hoe zit het nu gegaan met de uitvoering van dat besluit? En wat levert het nu op? Mijn fractie is daar zeer benieuwd naar, voorzitter. Één ding is wel helder: een amendement is een vaststaand besluit van de gemeenteraad en moet uitgevoerd worden door het college.