Open brief van Werkgroep Pasgeld Natuurlijk

In de Drassige Driehoek het buurthuis in Pasgeld, hebben we samen met een aantal fracties gekeken naar ambities en beloftes voor een toekomstig aantrekkelijk en leefbaar Rijswijk. Dit deden we aan de hand van de ontwikkelingen in de groene buffer Pasgeld, door te zoeken naar mogelijke oplossingen voor de knelpunten die in de weg staan van het verwezenlijken van visie, ambities en beloftes ten aanzien van een groeiend, maar blijvend groen, biodivers, mobiel, klimaat-adaptief en veilig Rijswijk.

Na een korte presentatie hebben we aan drie thema-tafels een groot aantal knelpunten besproken.

De status van groenbeheer en onderhoud is een grote zorg. Door Pasgeld lopend zie je nu al de verrommeling, de onveilige situatie van niet onderhouden bomen en het verdringen van uniek groen door bramen, berenklauw en brandnetels.  De beloftes voor de toekomst zijn: natuurvriendelijke oevers, uitgebreid rietmoeras en een flinke boost van het groen. Maar als dit er al komt, dan is er geen geld voor beheer en zal de biodiversiteit nog verder teruglopen. Hier bovenop komt nog eens de enorme druk van het toenemende gebruik door mens en huisdier van het schaarse groen. Een voorgestelde oplossing is, dat een deel van het groenbeheer, door Natuurlijk Delfland wordt overgenomen. Dit in samenwerking met gemeentelijk groenbeheer en handhaving. Het creëren van rust-gebieden zou ook bijdragen aan een oplossing.

De veiligheid en sociale cohesie in Pasgeld staan onder druk. Het gebied wordt gewaardeerd om haar dorpse karakter, het groen en de (nu nog) landelijke uitstraling. Tegelijkertijd zijn er mensen die al niet meer in het Elsenburgerbos durven te wandelen omdat dat té gevaarlijk was van de overal, ook daar waar het niet mocht, in grote getale loslopende honden. Mbt tot veiligheid kwamen ook de verkeersveiligheid, de toenemende criminaliteit (auto-inbraken, straatraces) en intimidatie door hangjongeren ter sprake.

Voorgestelde oplossingen zijn: Méér handhaven (en meten). Véél nadrukkelijker nadenken hoe de sociale en recreatieve functie van het Pasgeldse groen voor Rijswijk kan worden ingericht, drempels in de weg tegen races. Maar ook: juist het educatieve karakter van het gebied onderstrepen en versterken. Dit kan op vele manieren

Voor wat betreft mobiliteit en verkeersveiligheid zijn er nu al grote zorgen. Het verkeer op de Lange Kleiweg is enorm toegenomen (en niet alleen door de werkzaamheden aan de Beatrixlaan). De verwachting is dat er in de komende jaren over de Lange Kleiweg 40.000 verkeersbewegingen per dag zullen gaan. Ook het Jaagpad wordt steeds drukker vanwege toenemende drukte.
Voorgestelde oplossingen zijn: versmallen van de Lange Kleiweg duidelijkere wegmarkering, versterkte handhaving en snelheidsbeperkingen. Maar vooral ook: doe nu iets, voordat er doden vallen. Voordat verder ontwikkeld wordt, moet helder worden of en hoe Lange Kleiweg wordt aangepast.

Géén van de in het rapport van Tauw benoemde knelpunten zijn al opgelost. Géén knip in de Lange Kleiweg en géén groene verbinding met het Wilhelminapark zou de hoofdstructuur reduceren tot een niet met elkaar verbonden vlekkenpatroon, de doodsteek voor de biodiversiteit en de belofte om het gebied daarin juist te versterken. Merk ook op dat er géén gelden gereserveerd zijn om de Parkloper ten westen van de Lange Kleiweg in te richten. Wel een strikt noodzakelijke randvoorwaarde!

Voorgestelde oplossingen: De beloofde en noodzakelijke geachte hoofdstructuur inrichten én financieel borgen vóórdat de verdere ontwikkelingen starten.  Áls er géén knip in de Lange Kleiweg komt, dan wel een robuust ecoduct. Idem voor de verbinding naar het Wilhelminapark + het oplossen van de andere door TAUW gesignaleerde knelpunten. In wezen, niets anders dan uitvoering geven aan initiële beloftes en het voldoen aan randvoorwaarden én moties met betrekking tot dit onderwerp.

De afname van de biodiversiteit is sowieso een punt van grote zorg. De afname van de insecten en soorten, het niet monitoren daarvan, de toenemende druk van mens en huisdier. Maar ook de communicatie over biodiversiteit. Voorbeeld? Daar, waar het planbureau letterlijk spreekt over de verrijking ervan (voor ransuilen, vleermuizen etcetera) door verbetering van de natuur bij de planontwikkeling zien we parallel de aanvraag bij de ODH om de ransuil uit het gebied te kunnen verwijderen. 

Voorgestelde oplossingen: garanties geven over datgene wat beloofd wordt ook daadwerkelijk zal worden verwezenlijkt. Dat ook kwantitatief maken. Zorg dat de beloofde biodiversiteit-toename, zoals is toegezegd, ook kan worden gemonitord, vóórdat verdere bebouwing van het gebied plaatsvindt.

Als laatste noemen wij de grote wateroverlast. Op dit moment zijn er al ernstige en nog onopgeloste problemen (zie de studie van Arcadis en uw eigen mobiliteitsstrategie (bijlage GreX, vandaag), die zegt dat de wateroverlast hoog is). Water zal een steeds groter knelpunt worden, zéker als de verstening doorgaat. Het graven van 9-meter brede sloten is in wezen geen oplossing en gaat ten koste van het spaarzame groen. Oplossingen die genoemd werden zijn: het verplichten van groene onbetegelde tuinen en de verplichting van een waterreservoir (onder het huis). Wrang detail is dat deze, wettelijk mogelijke oplossingen, naast vele andere zaken van tafel werden geveegd bij de recente participatie.

De werkgroep bestaat uit bewoners van Pasgeld en Natuurlijk Delfland