Er kwam een appje binnen: “je vader is dinsdag overleden”.

Mijn antwoord terug: “dat is altijd een jammerlijk bericht”.

Het raakte me niet, had ooit al afscheid van hem genomen.

Het was nog een echte ouderwetse vent, die zijn mannetje stond.

Zo een met bravoure, die de oorlog nog had meegemaakt en daarna portier werd. Niet echt een makkie met al die loslopende Canadezen.

Hij was zo’n man met Zware van Nelle en een benzine-stormaansteker. Had een stoppelbaard waarmee hij schuurpapiertje speelde door hem langs onze kinderwangetjes te halen, die daarna nog lang nagloeiden. Regelmatig bonje aan de deur over duiven die hij op zijn til, hoog boven het jaren 60 Den Haag uit, gevangen had en retourgeld eiste.

Reed op een dikke motor met een zo’n zware, lange leren jas aan.

Ik had niet zo veel met hem, was net 7 toen hij ons verliet voor een andere vrouw, waar het gras wellicht groener was dan bij ons.

Niet dat hij toen echt weg was, neen dat niet. Hij kwam nog regelmatig langs. Dan wilde hij er in, een balk op de deur belette dat (vaak).

Elke avond rond zeven moest een van ons die er opdoen, zoiets went. Was net een kasteel, met zo’n poort en een bint om de vijand te weren.

Het was zo’n vader van opvoeden met de harde hand. Achteraf had ik het idee dat hij het leuk vond om te straffen, hij deed het te graag.

Over jaren ging ik in vlagen bij hem langs. Innerlijk schaamde ik me dan voor het vader/zoon gevoel dat, ondanks mijn reserve, opborrelde.

Regelmatig liep het tussen hem en mij uit de hand. Op den duur knapte het laatste vezeltje binding. Dat was ut, het gevoel was verdwenen, Toch regende het deze week herinneringen, meer zure dan zoete, om het een beetje gezellig te houden tot slot een zoete dan.

In een opwelling van wiedergutmachung mochten we mee naar het speelgoedpaleis in de Hobbemastraat. Ik zocht daar een vuurrode locomotief uit waar je op kon zitten. Als je aan het touwtje trok klingelde het koperen belletje. Ik was er zo enorm blij mee.

Maar toch……, het gevoel dat zijn dood me niet raakt doet me wel wat.

‘t Was nooit veel tussen ons maar als er hierna nog wat meer blijkt te bestaan dan dat ik denk, wens ik hem het beste, die vader van me.

Bundel verkrijgbaar: www.conckshop.nl