Weet u waar u paracetamol vandaan komt? Waar uw apotheek levensreddende medicijnen vandaan haalt? Over hoeveel medicijnen uw apotheek beschikt? Hoe het getransporteerd wordt en hoe lang?

Ik ook niet. Gelukkig zijn er allemaal knappe koppen, ook onder ambtenaren die dat wel weten. Gelukkig zijn er vervoerdersafspraken, douaneregels, bewaarvoorschriften enz. enz. die voor ons allemaal in de gaten worden gehouden. Het draadje van de productie van uw paracetamolletje naar het tegengaan van uw hoofdpijn of kater is heel lang, stevig en ongekend complex.

Wat ook fijn is: in de EU weet u dat paracetamol overal hetzelfde bevat als hier in Rijswijk. Een fascinerend web van afspraken en regels in ons belang.

Maar ja. Wat gebeurt er als ergens ineens een draad wordt doorgeknipt? Juist dan valt de spin, is het web kapot. Als je dat allemaal doelbewust doet, okay!  Maar wie in het Verenigd Koninkrijk zal willen dat er geen of te weinig of slechte medicijnen het land in komen? En dan maar even uit mijn eigen wereld: je zult maar een kind hebben dat dagelijks insuline of een ander levensreddend middel nodig heeft. Wat dan, na neem nou.. de Brexit?

Hoeveel mensen zouden we hier in Rijswijk hebben die zich grote zorgen maken om de BREXIT? Vermoedelijk veel meer dan wij weten. Ik denk aan inwoners die bij een internationaal bedrijf werken waarvan de kinderen geboren zijn in Engeland en misschien de Britse nationaliteit hebben. Ik denk aan de inwoner die ik hoorde op de radio en die zowel Brits als Nederlands is en die zijn Britse nationaliteit heeft ingeleverd.

Ik denk ook aan de vervoersbedrijven in onze gemeente die ongetwijfeld vol spanning wachten of de investeringen die zij vooruitlopend op de stemming van eergisteren al hebben gepleegd’, nu juist te groot of veel te klein of helemaal voor niets zijn geweest.

Dit wordt (alweer) een pleidooi voor kennis en eerlijke politiek. Op basis van sentimenten is een aantal jaren geleden een referendum gehouden. Ach, u weet het, nog geen 30% ging stemmen, van de stemmers waren er veel boven de vijftig en een kleine meerderheid vond toen BREXIT. Half wisten zij waar ze voor stemden.

In het artikel uit de Guardian hieronder kunt u meer informatie halen. Al eerder hoorde ik dat topambtenaren vrezen voor veel menselijk leed, misschien zelfs doden, veroorzaakt door de BREXIT. Voor de hele vervoerssector is alles wat zich op dit moment voltrekt bepaald een doemscenario: lange files bij de grens, producten die bederven.

Medicijnentransport en medicijngebruik is per definitie een internationale aangelegenheid. Het vervoer van die insuline van hierboven is een precair en zorgvuldig proces dat binnen bepaalde temperaturen en vooral binnen bepaalde tijdseenheden moet worden vervoerd. Mocht Engeland uit de EU zijn dan liggen vertragingen in de havens, een toename van de kosten maar ook wettelijke veranderingen voor de hand. Even goede en veilige medicijnen produceren binnen eigen grenzen is vooralsnog onmogelijk: te duur en te ingewikkeld en vooral de expertise niet in huis want internationaal in de EU aanwezig.

Door Engeland worden van het vaste land meer dan een miljard soorten medicijnen geïmporteerd  waard meer dan  17 miljard pond.

Waarom hoor of lees ik daar zo weinig over? Moeten er eerst doden vallen? Waarom heeft UKipp in haar ‘make Britain great again’ niet ook verteld dat dit een consequentie is? En May? Tsja, zou de politiek zo lelijk zijn dat er niet over medicijnen gesproken wordt omdat zij afhankelijk is van insuline..? Ik denk trouwens wel, dat ze af en toe ook een paracetamolletje kan gebruiken.

Yvonne Hagenaars

Over de gevolgen voor Engeland juli 2018
https://www.theguardian.com/commentisfree/2018/jul/31/prescription-drug-brexit-pharmacy-nksupply-chains-shortages

Over de gevolgen voor Nederland (december 2018)
https://nos.nl/artikel/2264428-bruins-risico-s-voor-levering-medicijnen-bij-no-deal-brexit.html