God van Christenen en God uit de Koran, zoek de verschillen

12 January 2024, 15:09 uur
Columns
mainImage

Toen ik op de christelijke Kweekschool zat te zweten voor mijn examen godsdienst, waarvoor ik ongeveer alle verschillen moest weten tussen de meer dan 600 geloofsrichtingen die in ons land opereren, verzuchtte ik: Waarom komt Onze Lieve Heer niet gewoon uit de hemel en roept: Vanaf nu verklaar Ik dat de Hervormden het bij het rechte eind hebben en raad Ik jullie ten sterkste aan binnen een dag Hervormd te worden!’’

God kan immers wonderen verrichten, maar desondanks hield Hij de ongelovigen in het ongewisse met alle gevolgen van dien.

Wonder

Weinig kon ik toen bevroeden dat Onze Lieve Heer dat wonder al verricht had. Alleen, het had zich aan mijn gezichtsveld onttrokken omdat het al was gebeurd in 622 in een Arabische woestijn.

God de Vader of Allah had toen aan een ongeletterde woestijnbewoner zijn berichten en boodschap gegeven in de vorm van de Koran: Gods of Allah’s onherroepelijke boodschap voor de mensheid.

Toen ik door mijn leerlingen ook op de hoogte gesteld werd van dit wonder, heb ik natuurlijk niet geaarzeld en direct een exemplaar gekocht. (vertaling J.H. Kramers 1982 Elsevier)

Laat ik kort zijn: De Goddelijke boodschap viel me een beetje tegen en gewend aan de Bijbel, die chronologie heeft, is het een vrij verwarrende boodschap. God of Allah is weer niet echt helemaal duidelijk, maar de Waarheid valt alleen in contradicties te vatten, zei één van mijn kweekschooldominees ooit.

Ongeordend

Ik herkende ook passages uit het Oude Testament, maar niet chronologisch en ongeordend. De boodschap is echter duidelijk. Volg de regels en je gaat naar de hemel, zo niet dan ga je naar die andere plek.

Uiteraard ben ik daarna nog meer gaan lezen o.a. over het leven van het grote voorbeeld voor moslims hun profeet Mohammed. Dat viel niet mee: doodslag, sluipmoord, massamoord, 13 vrouwen waaronder een meisje van 9 (Aïsha).

Iets heel anders dan ons christelijke voorbeeld Jezus van Nazareth, die zijn leven geeft voor de lijdende mensheid en geweld verafschuwd.

Als christelijk opgevoede schoolmeester krab je dus achter je oren en je denkt: Zou Onze Lieve Heer hem nu echt als het voorbeeld uitverkoren hebben?" (Soera 33:21 en 53:2)

Evenbeeld

Onwillekeurig schoot me ook de zinsnede van Feuerbach te binnen, een leermeester van Marx: ''God heeft de mens niet naar zijn evenbeeld geschapen, maar de mens schept God naar zijn eigen beeld.’’

Dat godsbeeld komt niet overeen met mijn c.q. ons godsbeeld. Vanuit religieuze en maatschappelijke inspiratie hebben wij in het Westen nu eenmaal een stelsel van normen en waarden ontwikkeld dat niet overeenkomt met de normen en waarden die ontleend kunnen worden aan Allah's absolute woord.

Mentaliteit

Mijn Koran heeft een woordenregister en ik hoef maar te zoeken onder de woorden vrouwen, ongelovigen of Joden en een middeleeuwse mentaliteit verschijnt voor mijn netvlies. Grappig is te zoeken onder het woord vrede: Vrede met ongelovigen is onder zekere voorwaarden mogelijk 4.90 en 4.91, zeker als de ongelovigen aan de winnende hand zijn. Daarvoor, in 4.89 wordt overigens opgeroepen de ongelovigen te doden indien mogelijk.

Ik zou natuurlijk door kunnen gaan en kunnen citeren uit de vele boeken van arabist prof. Hans Jansen, maar dat vergt teveel ruimte.
Kern van de zaak is dat Allah de gelovigen oproept ongelovigen te bekeren en in hopeloze gevallen te doden. En dat laatste heeft me - opgevoed in christelijke traditie - aan het denken gezet.

Vrijbrief

Is Allah niet in staat dat zelf te doen? Foutje? Pats boem, bliksem uit de hemel of zoiets als Onan (Gen 38:8-10) ooit had ervaren. Klaarblijkelijk is de Koran een vrijbrief voor gelovigen om namens Allah te handelen. Is dat niet het ontkennen van de goddelijke Almacht?
Is het feit dat je namens de Oppermachtige iets doet, niet twijfelen aan Zijn wil of mogelijkheid dat zelf te doen? Sterker nog, is het handelen namens het Opperwezen niet wantrouwen in Zijn vaardigheid en je plaatsen in de plaats van het Opperwezen.

Godslastering

Christenen hebben over het algemeen de instelling dat God zijn eigen boontjes wel kan doppen en dat mensen die menen hem te moeten helpen zich in Zijn positie verplaatsen en dus godslasterlijk bezig zijn.

De God uit de Koran geeft zijn eigen beperkingen aan en heeft stervelingen nodig om zijn wil uit te voeren.

Dat is in de ogen van vele christenen blasfemie oftewel godslastering.