Het politieke schouwspel is begonnen, nee, dat bedoel ik niet sceptisch … hoewel, nou ja, een beetje dan... Maar naarmate ik wat ouder word, moet dat ook kúnnen…

Om je heen komt het als een lawine op je af: petjes, jasjes, folders, ballonnen, en zelfs condooms; allemaal zaken met een opdruk van een of andere politieke partij. De debatten zijn nu al fel en de partijen beloven van alles, ik hoor net zoveel beloften als toen, toen ik nog een kind was. Maar beloften of niet: die kunnen nooit allemaal waargemaakt worden, immers, er moeten compromissen gesloten worden. Eigenlijk zou dat ik alle partijprogramma's moeten staan.

Ik zie ze weer op ons afkomen. Met bijpassende jassen en af en toe zelfs een bijpassend gezicht. Sinds 1981 mag ik stemmen en de verhalen aanhoren, nou, na zoveel verkiezingen te hebben meegemaakt mag ik toch wel opmerken dat ik de politieke kunstjes inmiddels wel ken. Elke namaak, potentiële en reeds ervaren politicus roept het: maak gebruik van uw stemrecht, laat uw stem niet verloren gaan. In beginsel wil ik ook niet dat mijn stem ‘verloren’ gaat, alleen: in oprechtheid weet ik niet waar en op wie ik in het Rijswijkse zou moeten stemmen…

Eigenlijk zijn we bezig een hoofdstuk toe te voegen aan ‘Politiek Nederland’: ‘Wat doen we met de vergaande versplintering? ' Wie weet voegt mijn goede vriend en politicus Robert Blom nog eens een hoofdstuk aan zijn boek ‘Politiek is van Iedereen’.

Hoewel er tegenwoordig steeds meer taboes bij komen, wil ik er toch nog één taboe aan toevoegen. Mijn moeder stemde in de 70er jaren op de Communistische Partij. Zij stond voor gelijkheid voor iedereen. Vandaar! Ik hoor haar nog met haar moeder (mijn oma) tekeer gaan over Den Uyl, Wiegel en Van Mierlo. Ik zie mijzelf nog als kind in de touringcar naar het partijcongres in de RAI te Amsterdam. Daar spraken o.a. partijvoorzitter Marcus Bakker en acteur Frits Lambregts (onlangs te zien geweest als verkoper van rolstoelen in de succesvolle serie 'Hendrik Groen' ). Ze hielden een vurig betoog, en dat moest haast wel want ik heb mijn moeder nog nooit zo ademloos en verliefd zien kijken. Ze fluisterde dan naar mij: 'Wat zijn de mensen stil he...?' Helaas moest mijn moeder afscheid nemen van deze planeet in 1979 op een veel te jonge leeftijd.

Niet de idealen van de CPN, maar wel die van mijn moeder dwingen respect af. Ze stond ergens voor, dát was duidelijk! Jammer dat ik dat niet heb, denk ik dan. Ik blijk een stemmer waarbij het Nederlandse volksliedje 'van voor naar achter, van links naar rechts’ meer van toepassing: alles is vergankelijk dacht ik laatst, ook en vooral politieke denkbeelden.

Even terug naar de komende verkiezingen: 'ik weet echt niet waar ik op 21 maart op moet stemmen. Natuurlijk zijn er best wel steekhoudende partijprogramma's, maar ik mag er maar op eentje stemmen en dat is lastig. Hoe dan ook: toch maar stemmen op 21 maart! Misschien weet u al lang op welke politieke partij in Rijswijk. Ik nog niet. Sorry!

René Marquard

PS. Recent las ik iets over minister M.W.F. (Willem) Treub (1858 – 1931). In een biografie komt naar voren dat Treub oprichter was van drie (!) verschillende politieke partijen. Tsja, het ligt er maar aan waar je voorkeuren liggen…..