In het kader van 75 jaar Bevrijding zullen er diverse activiteiten plaatsvinden in Rijswijk. In deze maand is het precies 75 jaar geleden dat Auschwitz werd bevrijd. Deze herdenking vond ook plaats in een overvolle zaal in Museum Rijswijk. Burgemeester Michel  Bezuijen zei dan ook in zijn openingstoespraak dat hij niet verwacht had dat het zo druk zou zijn en vond dit heel bijzonder.

De hele wereld staat stil dat 75 jaar geleden Auschwitz werd bevrijd, ook Rijswijk. Het levenslicht monument is een opdracht van Stichting 4 en 5 mei en is ontworpen door Daan Roosegaarde. Het zijn in totaal 400.000 lichtgevende stenen en deze stenen zijn verdeeld over 170 gemeenten. In Rijswijk woonden in 1940-1945 507 joden, 14 stierven daarvan in Rijswijk en 239 Joden werden weggevoerd en  vonden hun trieste einde in concentratiekamp Auschwitz en Sobibor.

Waarom dan de herdenking in dit museum? Tot 1965 stond het politiebureau hier schuin tegenover nabij de Oude Kerk. Vanuit daar werden de Joden geregistreerd en doorgaans op transport gezet. De Burgemeester benadrukte nog eens dat het toch moeilijk is voor te stellen om niet vrij te zijn en dan zie je het plakkaat 'Voor Joden Verboden' hangen. Je bent dan geïsoleerd. “Laten wij wat vaker stil staan bij vrijheid, want het is ons recht en plicht om daaraan te blijven werken”, aldus de burgervader 

Vervolgens kwam Wim Dammers van de Historische Vereniging Rijswijk aan het woord. Hij had het over de struikelstenen die ook bij Rijswijkse woonhuizen  zijn neergelegd. Het zijn trieste aandenkens aan in de Tweede Wereldoorlog weggevoerde en vermoorde slachtoffers. Op deze manier wordt de herinnering levend gehouden. Op de 10 stenen, die zijn gelegd bij de 4 woningen (Jaagpad, Vondelstraat, Prins Mauritslaan en Prins Hendriklaan), zijn joden weggevoerd en uiteindelijk vermoord,  staan de namen, geboortedatum en datum van overlijden. Het oplezen van de namen door Wim Dammers was een emotioneel moment voor hem zelf maar ook voor de aanwezigen.  Een wandeling door een doodgewone  Rijswijkse straat verandert opeens in een reis door de geschiedenis hiervan.

Het filmpje dat werd vertoond, ging over het indrukwekkende verhaal uit de Tweede Wereldoorlog  om duidelijk te maken dat het hier niet alleen om joden ging maar ook om Roma en Sinti. Jongeren konden vragen stellen over deze onmenselijke. Zij luisterden allen geconcentreerd naar de verhalen.

Een bezoek dat het meeste indruk maakte, is die zonder twijfel aan Auschwitz. Drie jongeren waren bij deze herdenking aanwezig om hierover hun verhaal te doen. Uit de verhalen van deze jongeren was goed merkbaar hoe intens ze dit hebben beleefd , en ieder op zijn of haar eigen manier. Het moment dat een 17-jarige jongen daar staat te vertellen dat hij in Auschwitz heeft moeten huilen,  daar word je toch stil van. 

Tenslotte een dame uit Den Haag aan het woord die de oorlog heeft meegemaakt en zegt, in alle bescheidenheid, maar één minuut nodig heeft: ‘Ik mocht er niet meer zijn, in alle opzichten mocht ik er niet meer zijn, dat is verschrikkelijk!  Wat is het fijn dat je er allemaal mag zijn, in vrijheid. Zij besloot met de woorden: Alsjeblieft, 'Geef de Vrijheid door'’ 

Uiteindelijk werd buiten bij het museum het 'levenslicht' onthuld met daarbij bijbehorende muziek. Stilte kan dan zo indrukwekkend zijn.... Kijk hier: https://www.youtube.com/watch?v=K5RMwi-_ncM&feature=youtu.be

Redactie: René Marquard