Wie de vragenuurtjes in de Tweede Kamer wel eens bekeken heeft, ziet daar een tragische ‘voor de bühne’ voorstelling, een goedkoop toneelstukje waar kamerleden vertellen hoe verongelijkt ze wel niet zijn door wat ze de afgelopen week in de krant hebben gelezen.

Een spervuur van ‘waan van de dag’ statements worden de microfoon ingeslingerd, iets wat het vertrouwen in de politiek bepaald ten goede komt. En dezelfde journalisten die deze politici van munitie hebben voorzien om het vragenvuurtje te vullen, krijgen vervolgens weer wat terug om over te schrijven, waarmee de cirkel rond is.

Heeft dit korte termijn festijn enige zin? Is deze emo-politiek nuttig? Wordt u beter van al deze copy-paste betogen? Volgens mij niet.

Politiek is emotie, maar wat zou het mooi zijn om juist die emotie eens weg te laten. Gewoon een tijdje alleen maar beslissing nemen op basis van feiten, wetenschap en statistieken. Beleid prioriteren op basis van heldere cijfers in plaats van gevoel.

Nu ben ik welbekend met het syndroom van Asperger, een vorm van autisme. De mensen met asperger die ik ken, zijn de mensen in mijn leven die ik het meest vertrouw. En zeker ook waar het gaat om het maken van onafhankelijke en nuchtere analyses, feiten op een rij zetten om daar vervolgens logische conclusies uit te trekken. Een hoog functionerende ‘aspie’ zal nooit onderbuikgevoelens mee laten spelen, doet niet aan politieke spelletjes en laat zich niet beïnvloeden om iets aan te passen mochten de uitkomsten ‘niet wenselijk’ zijn.

Hebben autisten dan geen emotie? Het tegendeel is waar, maar naar mijn ervaring zijn zij beduidend beter in staat emotie los te koppelen van hun werkzaamheden. Daarnaast zou het fantastisch zijn om ‘aspies’ in de Tweede Kamer te zien, al was het maar om eens wat te doen aan de vertekende beeldvorming van autisten.

Ik heb recent een sluitende analyse, geschreven door een wetenschapper met asperger, blind de prullenbak in geworpen zien worden door Haagse politici, puur omdat de getrokken conclusie niet binnen het gewenste groene plaatje paste. Dit soort politiek moet stoppen. Te vaak wordt beleid ontwikkeld op basis van trends en emotie, waarbij nut en onderbouwing vaak van ondergeschikt belang blijkt.

Vind ik emotie in de politiek dan slecht? Natuurlijk niet, maar doe mij toch maar een extra grote portie ratio als het kan.